<< Poprzednie 1 2 3 … 15 16 17 Kolejne>>

Relacje: Relacje z wycieczek Tatry Słowackie- 24.07-01.08 2010 Słowacja

admin, 2010-08-02 11:54:49

Wycieczka 1) Wycieczka wokół Grani Soliskiej(słow. Hrebeň Soliska) rozpoczyna się w miejscowości Szczyrbskie Pleso (słow. Strbské Pleso) położonej na wysokości około 1347 m.n.p.m. Wychodząc od stacji elektriczki(słow. Tatranské Elektrické Żeleznice-TEŻ ) zmierzamy ku górze miejscowości, gdzie po kilku minutach marszu wchodzimy na szlak oznaczony kolorem żółtym mijając po lewej stronie skocznie narciarskie K134 i K100, na których odbywały się dwukrotnie mistrzostwa świata w skokach narciarskich dorosłych w 1935 i 1970. Na skoczniach tych wielokrotnie odbywały się także Puchary Kontynentalne oraz Puchary Świata. Po minięciu skoczni praktycznie od razu wchodzimy w las mijając jeszcze po lewej wyciąg do Schroniska pod Soliskiem położonego na wysokości 1830 m.n.p.m. Kierunek, w którym podążamy wiedzie przez Dolinę Młynicką (słow. Mlynická dolina), a wzdłuż szlaku którym dolinę przemierzamy, biegnie towarzyszący nam przez cały czas potok Młynica.

Początkowo przez około 40 minut marszu od rozpoczęcia przemierzamy szlak przez las nie często widząc wyłaniające się zza wysokich świerków(łac.Picea abies)szczyty okolicznych gór. Gdy upływa blisko godzina marszu wychodzimy na wysokość około 1600 m.n.p.m, a więc już zupełnie z lasu świerkowego i wchodzimy w wyższe piętro roślinności zwane sub-alpejskim, a bardziej pospolicie - zwartym piętrem kosodrzewiny. Piętro kosodrzewiny w Tatrach występuje na wysokościach od około 1550 do 1800 m.n.p.m. Tutaj już można delektować się surowymi widokami skalistych Tatr Wysokich. Po 1h i 20min. jesteśmy przy pierwszym charakterystycznym dla Doliny Młynickiej tarasie. Tarasy oddzielające poszczególne progi są charakterystycznym obrazem doliny.

Z pierwszego progu spływa dość żwawo po ostatnich opadach deszczu do malutkiego Jeziorka pod Skokiem(słow. Pliesko pod Skokom) Wodospad Skok(słow. Vodopad Skok). Pokonanie progu skalnego wysokiego na kilkadziesiąt metrów zabiera nam około 15 minut, gdy jesteśmy blisko szczytu tego progu pozostaje do pokonania jeszcze tyko stromsza, przy deszczu śliska przeprawa, która na szczęście jest zabezpieczona łańcuchem. Można się na chwilę zatrzymać bo przed nami piękne granie. Po prawej stronie możemy delektować się widokami Grani Baszt(słow. (Hrebeň bást) z wyróżniającym się najbardziej w tym miejscu szczytem Skrajnej Baszty(słow. Patria) 2203 m n.p.m. Dla uważnych turystów spotkanie zwierzyny nie powinno sprawiać kłopotu - szczególnie chodzi tutaj o kozice, których w tym roku wyjątkowo sporo w Tatrach.

Przekroczyliśmy już pierwszy wybitny próg skalny dochodząc do pierwszego poważnego jeżeli chodzi o wielkość stawu zwanego Stawem nad Skokiem(słow. Pleso pod Skokom). Staw znajduje się na wysokości około 1801 m.n.p.m. na przedpolach Zadniej Polany(słow. Zadna Polana). Jest to niewielkie jezioro o powierzchni około 0,75 hektara i głębokości około 1,2m. Dalszy etap wycieczki to dotarcie do rejonu Capiego Stawu(słow. Capie Pleso), które położone jest u podnóży Szczyrbskiego Szczytu(słow. Strbský stít) 2381 m.np.m., tam rozbijamy obóz, robimy przerwę posilając się i nabierając energii bo przed nami spore podejście do przełęczy Bystry Przechód(słow. Bystré sedlo). Zanim jednak docieramy do Capiego Stawu zatrzymujemy się na chwilę w miejscu, w którym rozbił się śmigłowiec Mi-8 HZS(Horská záchranná sluzba)- odpowiednik TOPR-u podczas akcji ratowniczej 25.06.1979 roku. Podczas akcji zginęło wówczas 7 osób. Zdarzenie miało miejsce gdy turystka schodząca z Bystrej Przełęczy doznała kontuzji nogi. Podczas akcji ratowniczej, która przebiegała szybko i sprawnie doszło w pewnym momencie(około 15.30) do zdarzenia, które miało śmiertelne skutki. Śmigłowiec spadł z dużej wysokości i eksplodował . Dla uważnych, za skałą, na której umieszczona jest tablica upamiętniająca tragedię, patrząc na lewo od żółtego szlaku, pośród skał do dzisiaj leżą porozrzucane szczątki śmigłowca. Po tej lekcji tragicznej historii przechodzimy przez małą grańkę by zejść do Capiego Stawu 2075 m.n.p.m. Staw jest bardziej rozległy niż Staw pod Skokiem. Ma 17 metrów głębokości i 2,4 ha powierzchni, jest to największy i znajdujący się na najwyższym piętrze staw w Dolinie Młynickiej. Otoczenie Stawu przedstawia polodowcowy krajobraz i swą surowością wymaga respektu, jednak pomimo tego zatrzymujemy się i posilamy, bo jak już wcześniej było zdecydowane - idziemy na przełęcz Bystrą by przejść do zachodniego otoczenia Grani Soliskiej - czyli Doliny Furkotnej(Furkotská dolina). Perspektywa podejścia to 225 metrów przewyższenia do przełęczy od Capiego Stawu.

Po krótkiej przerwie udajemy się w kierunku przełęczy, podejście jest umiarkowanie nachylone, ale nie powinno sprawiać specjalnych problemów osobom przynajmniej średnio przygotowanych do trekkingu oraz osobom, które mogą mieć problemy związane z ekspozycjami - ekspozycji podczas podejścia nie ma. Wejście na przełęcz zajmuje w przybliżeniu pół godziny. Przy samej przełęczy trzeba się liczyć z kilkoma krótkimi łańcuchami asekuracyjnymi upraszczającymi wejście na nią. Przełęcz to wąski prześwit, poprzez który może przejść zaledwie jedna osoba. Po drugiej stronie jest półka skalna o wysokości około 3-4 metrów w pionie i jest ona również z łańcuchem zabezpieczającym. Na samym dole patrząc z poziomu przełęczy widać piękny, rozległy Wyżni Wielki Furkotny Staw (słow. Vysné Wahlenbergovo pleso). Staw ma głębokość 21 metrów i zajmuje powierzchnię około 5,1ha. Znajduje się na wysokości 2145 m n.p.m i jest trzecim w kolejności najwyżej położonym w Tatrach stawem. Schodząc Doliną Furkotną około 100 metrów przewyższenia niżej w kierunku rozwidlenia z niebieskim szlakiem mijamy po prawej stronie jeszcze jeden Niżni Wielki Furkotny Staw (słow. Nizné Wahlenbergovo pleso), jest to mały stawek głęboki na około 8 metrów i mający powierzchnię 2 ha. Po lewej stronie cały czas nam towarzyszy Grań Soliska z najwyższym szczytem Wielkie Solisko 2413 m n.p.m. (słow. Veľké Solisko). Gdy dochodzimy do niebieskiego szlaku decydujemy się na dojście do schroniska pod Soliskiem aby stamtąd zamknąć całą pętlę wejściem na Skrajne Solisko(słow. Predné Solisko) mające wysokość 2117m.n.p.m. Wejście na ten szczyt czerwonym szlakiem jest wyjątkowo mało atrakcyjne, lekko trawersujące i strome bo przewyższenie do pokonania to prawie 300m. Po długiej wycieczce którą przeszliśmy już żółtym szlakiem dało nam się we znaki. Gdy weszliśmy na szczyt tego najbardziej wysuniętego wypiętrzenia odsłoniły się nam widoki.

Należy nadmienić że pośród odleglejszych szczytów przy względnej widoczności patrząc ku północnemu-zachodowi można wyróżnić Krywań, górę narodową Słowaków oraz doskonale widoczne dwie doliny Furkotną i Młynicką oraz szczyty Grani Baszt z opadającymi zboczami do doliny Młynickiej. Po stronie zachodniej opadające ku wschodowi zbocza Koziego Grzbietu z doskonale widoczną na wprost Siodełkową Kopą(słow. Siedelkova Kopa) 2061m.np.m. Zejście tym samymczerwonym szlakiem ze szczytu Skrajne Solisko zajmuje jakieś 20 minut. Gdy znaleźliśmy się przy schronisku zdecydowaliśmy nie zjeżdżać kolejką krzesełkową, a zejść niebieskim szlakiem dojściowym do żółtego(15 minut) skąd dalej żółtym już pośród kosodrzewin, a potem lasem świerkowym do magistrali(dojście do czerwonego szlaku od rozwidlenia z niebieskim zajmuje 40 minut) Dochodząc do magistrali odbijamy w prawo podążając dalej czerwonym szlakiem(takim wyróżniona jest cała trasa magistrali Tatrzańskiej).
Do przejścia od rozwidlenia żółty-czerwony do Szczyrbskiego Stawu pozostaje około 45 minut. Cała trasa zajmuje około 9,5 godziny z trzema krótkimi 10 minutowymi przerwami.

Cała trasa 9,5 godziny: Przejście całej żółtej pętli ze Szczyrbskiego Plesa, wejście na niebieski szlak w celu dojścia do Schroniska pod Soliskiem i powrót tym szlakiem do żółtego po wejściu i zejściu czerwonym szlakiem na i ze Skrajnego Soliska. Na końcu dojście magistralą Tatrzańską czerownym, szlakiem do Szczyrbskiego Plesa.


Wycieczka 2) Słowacko Polskie zbliżenie: Poprad(wyjazd elektriczką o 7.30 z Popradu do Popradskiego Plesa). W popradskim Plesie przechodzimy na drugą stronę torowiska i wchodzimy na niebieski szlak . Szlak z Popradskiego Plesa 1246m.np.m. do Schroniska przy Popradzkim Plesie 1500m.n.p.m. przemierzamy wąską asfaltową drogą pnącą się cały czas łagodnie do góry wzdłuż Doliny Mięguszowieckiej. Po około 1h i 15 minutach marszu napotykamy na odbijający w prawo żółty szlak. Szlak ten prowadzi do Symbolicznego Cmentarza Ofiar Gór pod Osterwą 1523 m.n.p.m.(Wycieczka 4) Znajduje się tam mnóstwo krzyży i tablic(ponad 250) upamiętniających tragiczne zdarzenia osób, które zginęły w całych Tatrach Słowackich. Można napotkać na tym cmentarzu sporo polskich nazwisk, oczywiście tak jak wspomniano wyżej jest to cmentarz symboliczny i nie ma tam fizycznie pochowanych żadnych zwłok. Cały żółty szlak to około 40 minut marszu. Zejście z tego szlaku, podobnie jak ze szlaku niebieskiego, którym podążamy znajduje się nad Popradskim Stawem i obydwa doprowadzają do znajdującego się tam schroniska. Aby kontynuować wycieczką na Rysy należy spod Schroniska przy Popradskim Stawie nadal skierować się na niebieski szlak, który prowadzi na Wyżnią Koprową Przełęcz i jest jednocześnie szlakiem dojściowym do szlaku czerwonego prowadzącego na Rysy. Przed nami pokonanie 120 metrów deniwelacji, które zabiera około 35 minut. Połowa tego podejścia odbywa się w lesie, a potem pośród jeszcze wysokich kosodrzewin. Rozwidlenie nie jest nadzwyczaj wyeksponowane i można je niepostrzeżenie przeoczyć. Znajdujemy się na Rozwidleniu przy Żabim Potoku, szlak niebieski odbija na lewo w kierunku wspomnianej Wyżniej przełęczy Koprowej(Wycieczka 3) Aby dojść na Rysy odbijamy na lewo idąc już czerwonym szlakiem Doliną Żabią. Otoczenie bardzo szybko zmienia się z pokrytego najpierw wysokimi potem coraz mniejszymi kosodrzewinami, aby po 15 minutach od rozwidlenia z niebieskim okazać swój skalisty krajobraz. Do Chaty pod Rysami(2250m.n.p.m) z rozwidlenia przy Żabim Potoku jest około 2h i 30 minut i 630 metrów deniwelacji. Podejście do Chaty jest na początku łagodne i nie eksponowane. Na całej trasie - około 20-30 minut przed Chatą, znajduje się kilka łańcuchów asekuracyjnych, które w dużym stopniu ułatwiają wspinaczkę. Łańcuchy te na pewno w istotnym stopniu są pomocne dla osób donoszących tym szlakiem kilkudziesięciokilogramowe dostawy towarów, bowiem jest to jedyny sposób na uzupełnianie zapasów w prowadzonym tam małym typowym schroniskowym sklepiku. W tym sezonie (2010) schronisko nie prowadzi noclegów ze względu na prowadzoną tam jego rozbudowę. Po odpoczynku udajemy się w kierunku Rysów. Po około 50 minutach wchodzimy na polski szczyt 2499m.n.p.m, ale by dopełnić celu przechodzimy również na drugi słowacki wierzchołek nieco wyższy liczący 2503m.n.p.m. Stąd rozlegają się wspaniałe widoki Tatr Wysokich. W dole po polskiej stronie widać doskonale dwa stawy: Czarny Staw i niżej Morskie Oko - tamtędy będziemy schodzić na polską stronę. Dla uważnych obserwatorów uczta tym większa, że nawet kozica pod samym szczytem z zainteresowaniem przygląda się zgromadzonym kilkoro turystom. Panorama otwiera się na bardzo odległe szczyty: Przełęcz Rohatka, Sławkowski Szczyt, Gerlach, Ganek, Batyżowiecki Szczyt, Kończysta, Wysoka, Grań Baszt, Grań Hrubego, Krywań, Mięguszowieckie Szczyty, Krzesanica, Giewont, Świnica, Kozi Wierch, Granaty, Krzyżne. Szczyty Rysów, są bardzo oblegane przez turystów dlatego należy szczególnie uważać aby nie wymijać osób idących nieco wolniej w miejscach stwarzających zagrożenie dla życia, a tym bardziej uposażonych w łańcuchy, przebiegających wąskimi ścieżkami stworzonymi na stromym zboczach.. Zejście z Rysów na polską stronę jest mocno wyeksponowane i niebezpieczne dla nierozważnych. Na 1/4 długości między Rysami a Czarnym Stawem jest zabezpieczone łańcuchami, jednak cały czas należy mieć oczy wokół głowy ponieważ jest stromo, a w niektórych miejscach ślisko ze względu na wodę oraz drobne kamyki. Nie wiele potrzeba by znaleźć się w niebezpieczeństwie o czym przekonaliśmy się obserwując kilkakrotnie okrążający Rysy śmigłowiec TOPR - śmigłowiec jak się potem okazało poszukiwał zaginionego od dwóch dni turysty, który został ostatecznie w tym dniu odnaleziony martwy w Wyżnim Czarnostawiańskim Kotle. Jeżeli ktoś nie lubi stromych zejść korzystniejszą zapewne opcją dla niego będzie przejście w odwrotnym kierunki niż tak wycieczka. Dwie godziny marszu przeplatanego schodzeniem po łańcuchach w dół i możemy zanurzyć dłonie i ochłodzić twarz przed piekącym słońcem w rzeczywiście niespotykanie chłodnych wodach Czarnego Stawu 1583 m n.p.m., czyli 916 m poniżej poziomu szczytu Rysów, oraz 188 m powyżej lustra wody Morskiego Oka. Nieopodal ujścia wód Czarnego Stawu wyraźnie odznaczonego progiem skalnym napotkać można bardzo często na dzikie kaczki krzyżówki Tym razem także były na posterunku, ale dodatkowo ze stadkiem małych kaczątek. Dzikie - to tak na prawdę nie do końca właściwe określenie ponieważ olbrzymie ilości turystów spowodowały, że kaczki te są nie mniej swobodne niż kaczki w zagrodach wiejskich. Spostrzegawczy powiedzą, że perspektywa tych górskich jest jednak dla nich samych ciekawsza niż udomowionych. Mnóstwo turystów nad Czarnym Stawem spowodowało, że zostaliśmy wybudzeni z jakiegoś przyjemnego letargu, bowiem po słowackiej stronie nadal Tatry są ostoją ciszy, a ilość chodzących po górach turystów jest wielokrotnie mniejsza niż w Polsce. Turyści chodzący po słowackich Tatrach to także, przynajmniej w 1/3 Polacy. Ruszamy z Czarnego Stawu i po 20 minutach schodzimy do Morskiego Oka, a następnie obchodząc Morskie Oko po 15 minutach do schroniska nad Morskim Okiem. Tam niezliczone tysiące osób równie spragnione jak my ciszy i widoków. Zatrzymujemy się na chwilę nie dowierzając temu, czy przypadkiem nie znaleźliśmy się nagle w centrum Krupówek. Wyruszamy do Polany Palenicy. Po około 15 minutach odbija nie oznakowany żadnym wskaźnikiem na prawo zimowy obejściowy szlak czerwony. Przechodzimy przez dwa mostki i niebywała cisza znowu jest pośród nas. Przemierzamy powoli bardzo słabo oznakowany i nieuczęszczany szlak.. Żywej duszy wokół nie ma, a ścieżka niknie z każdą chwilą. Słońce bardzo słabo przebija się poprzez wysokie korony drzew. Pnie tych drzew są całe we mchu, a miejscami szlakiem i dolinką płynie woda uniemożliwiająca zwykły marsz. Niektóre drzewa są powalone, tak że obejście szlaku jest konieczne. Decydujemy się na powrót do drogi asfaltowej. Gdy dochodzimy do niej gwar narasta - jesteśmy z powrotem na drodze. Przed nami około 2 godziny marszu prowadzone na początku po asfalcie oraz poprzez skróty, które pozwalają nieco odetchnąć od dorożek, które nachalnie rozpychają się na drodze przewożąc turystów pragnących doświadczyć przejażdżki końskim zaprzęgiem. Otoczenie co jakiś czas się zmienia, dochodzimy do Wodogrzmotów Mickiewicza - już niedługo Palenica. W Palenicy decydujemy na przejście piechotą - około 30 minut do byłej przeprawy drogowej pomiędzy Słowacją a Polską tj. Łysa Polana/ Tatranska Javorina. Tam zmierzamy do przystanku(zastawki) SAD(funkcja jak polskiego PKS), aby sprawdzić odjazd i udać się w czasie oczekiwania na posmakowanie słowackiego piwa. Autobus z przystanku w Tatranskiej Javorinie odjeżdża w sezonie letnim o 17.05(z przesiadką do Popradu w Żdziarze - od razu jest podstawiony autobus do Popradu), kolejny o 20.00 - bez przesiadki.


Wycieczka 3 Wejście na Jagnięcy Szczyt (słow. Jahňací stít) 2230 m n.p.m.:
-2 h 55 minut Biała Woda(słow. Biela Voda) 910m.n.p.m - Schronisko przy Zielonym Stawie( Chata pri Zelenom Plese) 1551m.n.p.m,
- 2 h 30 minut: Schronisko przy Zielonym Stawie (Chata pri Zelenom Plese) 1551m.n.p.m - Jagnięcy Szczyt (słow. Jahňací stít) 2230 m n.p.m.
- 2h: powrót tym samym żółtym szlakiem z Jagnięcego Szczytu (słow. Jahňací stít) 2230 m n.p.m. do Schroniska przy Zielonym Stawie (Chata pri Zelenom Plese) 1551m.n.p.m

Alternatywa pierwsza kontynuacji Wycieczki nr 3
- 2h 55 minut: Schroniska przy Zielonym Stawie (Chata pri Zelenom Plese) 1551m.n.p.m - Przełęcz pod Wieką Świstówką (słow. Sedle pod Svisťovkou) 2023 m.n.p.m - Łomnicki Staw (słow. Skalnaté pleso) 1751m.n.p.m, Potem zjazd na dół kolejką.

Alternatywa druga kontynuacji Wycieczki nr 3
- 40 minut: Schronisko przy Zielonym Stawie (Chata pri Zelenom Plese) 1551m.n.p.m - Rozwidlenie przy byłym Kieżmarskim Schronisku 1613m.n.p.m

- 1h 30 minut: Rozwidlenie przy byłym Kieżmarskim Schronisku 1613m.n.p.m - Schronisko Szarotka(Chata Plesnivec) 1290m.n.p.m

- 1h 10 minut: Schronisko Szarotka(Chata Plesnivec) 1290m.n.p.m - Czarną Doliną Rakuską do rozwidlenia z niebieskim szlakiem 903m.n.p.m, skręcamy w lewo
- 45 minut: Rozwidlenie żółtego z niebieskim szlakiem 903m.n.p.m - po skręceniu w lewo idziemy 45 minut do miejscowości Tatrzańskiej Kotliny 755m.n.p.m


Wycieczka 4
- 1h 10 minut: Stary Smokowiec 985m.n.p.m - Hrebieniok 1285m.n.p.m
- 1h 15 minut: Hrebieniok 1285m.n.p.m - Schronisko Zamkovskiego (słow. Zamkovského Chata) 1475m.n.p.m
- 1h 15 minut: Schronisko Zamkovskiego (słow. Zamkovského Chata) 1475m.n.p.m - Łomnicki Staw (słow. Skalnaté pleso) 1751m.n.p.m
-2h 45 minut pętla niebieska przez przełęcz pod Małą Świstówką (Malá Svisťovka) 1561m.np.m - Stanica Start 1158 m.n.p.m
- 1h 5 minut: Stanica Start 1158 m.n.p.m - miejscowość Tatrzańska Łomnica(słow. Tatranská Lomnica) 846m.n.p.m



Wycieczka 5
- 1h 15 minut Miejscowość Popradskie Pleso 1246m.n.p.m - rozwidlenie do żółtego szlaku prowadzącego do Symbolicznego Cmentarza Ofiar Gór pod Osterwą (słow. Symbolický cintorín pri Popradskom plese) 1523m.n.p.m
- 40 minut Symboliczny Cmentarz Ofiar Gór pod Osterwą (słow. Symbolický cintorín pri Popradskom plese) 1523m.n.p.m - Schronisko nad Popradzkim Stawem, Chata pri Popradskom plese, Chata kpt. Moravku, 1500 m.n.p.m
- 45 minutSchronisko nad Popradzkim Stawem, Chata pri Popradskom plese, Chata kpt. Moravku, 1500 m.n.p.m - do ścieżki przyrodniczej oznaczonej czerwonym kolorem - miejscowość Szczyrbskie Jezioro (słow. Strbské Pleso) 1385m.n.p.m



Wycieczka 6 Wejście na Krywań(słow. Kriváň ) (2494 m n.p.m.- Górę Narodową Słowaków

- 1h 25 minut: Szczyrbskie Jezioro (słow. Strbské Pleso) 1385m.n.p.m - Rozdroże do doliny Furkotnej 1457 m.n.p.m - Rozdroże przy Jamskim Stawie 1448m.n.p.m. Wycieczka ze Szczyrbskiego Plesa kontynuowana jest przez cały czas czerwonym szlakiem, który jest częścią magistrali tatrzańskiej. Po drodze po prawej stronie mijamy rozwidlenie(żółty szlak) prowadzące do doliny Furkotnej (Wycieczka nr 1). Wprawdzie w drodze na Krywań nie wchodzimy na żółty szlak, ale dobrze pamiętać, że od tej strony możemy podejść tylko do Wyżniego Furkotnego Stawu ponieważ dalej szlak jest jednokierunkowy tzn. prowadzi od Doliny Młynickiej przez przełęcz Bystry Przechód i dalej do Doliny Furkotnej.
- 2h 50 minut: Rozdroże przy Jamskim Stawie(słow. Rázcestie pri Jamskom plese) 1448m.n.p.m - Rozdroże pod Krywaniem(słow. Rázcestie w Krivanskom żľabe) 2140m.n.p.m. Szlak niebieski jest łagodnie nachylony i nie sprawia problemów technicznych jednak ponad dwu godzinny marsz daje się we znaki. Przejście to przebiega przez Pawłowy Grzbiet(słow. Pavlov chrbát), który ciągnie się od Krywańskiej Przełączki(słow. Daxnerowo Sedlo) aż po Nad Pawłową (słow. Nad Pavlovou). Nad Pawłową oddziela Wielki Żleb Krywański i Dolinę Ważecką.
- 55 minut: Rozdroże pod Krywaniem 2140m.n.p.m - Mały Krywań (słow. Malý Kriváň ) 2334 m.n.p.m - Krywań 2495m.n.p.m. Rozdroże położone w Wielkim Żlebie Krywańskim. Od tego miejsca na szczyt Krywania prowadzi jeden szlak. Podejście jest dość strome i wymaga dobrej kondycji marszowej. Na szlaku nie ma łańcuchów, ale olbrzymie mocno nachylone skały krystaliczne nie ułatwiają podejścia. Jakkolwiek podejście z reguły bywa łatwiejsze, tak przy zejściu trzeba się mocno nagimnastykować ponieważ jest kilka stromszych ścianek do pokonania. Z samego szczytu rozlegają się wspaniałe widoki, jednak nam tym razem nie było to dane, za to z każdą chwilą wzmagał się deszcz i silny wiatr. Na szczęście mieliśmy rękawiczki, ciepłe kurtki, czapki i odpowiedni posiłek ze sobą co pozwoliło nam pomimo złej pogody pozostać na szczycie kilkanaście minut. Pogoda nikogo nie rozpieszczała, ale na szczyt co jakiś czas podchodziły kolejne pojedyncze osoby pokonując nieodpartą chęć zawrócenia.

Powrót z Krywania(ciąg dalszy wycieczki nr 6) tą samą drogą:
- 40 minut: Krywań 2495m.n.p.m - Rozdroże pod Krywaniem 2140m.n.p.m
- 2h 10 minut: RozdroĹźe pod Krywaniem 2140m.n.p.m - RozdroĹźe przy Jamskim Stawie 1448m.n.p.m
- 1h 15 minut: Rozdroże przy Jamskim Stawie 1448m.n.p.m - Szczyrbskie Jezioro (słow. Strbské Pleso) 1385m.n.p.m
lub
Powrót z Krywania(ciąg dalszy wycieczki nr 6) tą samą drogą:
- 40 minut: Krywań 2495m.n.p.m - Rozdroże pod Krywaniem 2140m.n.p.m
- 2h 10 minut: RozdroĹźe pod Krywaniem 2140m.n.p.m - RozdroĹźe przy Jamskim Stawie 1448m.n.p.m
- 1h 15 minut: Rozdroże przy Jamskim Stawie 1448m.n.p.m - Szczyrbskie Jezioro (słow. Strbské Pleso) 1385m.n.p.m
lub
Z Krywania możliwe jest również porównywalne w czasie zejście do Trzech Studniczek(Tri Studnicki). Najpierw schodzimy niebieskim szlakiem do rozdroża pod Krywaniem - 40minut, a następnie szlakiem zielonym do Trzech Studniczek - 3h 5 minut). W Podbańskim - Trzech Studniczkach jest przystanek SAD, jednak autobusy kursując tu rzadko, wg rozkładu najlepiej udać się w kierunku Szczyrbksiego Plesa gdzie około 700 m od zejścia z zielonego szlaku jest przystanek Podbanské,ch.kpt.Rasu - niestety ostatni odjazd jest o 15.15(od 3.7. do 12.9., od 18.9. do 26.9 - jeździ codziennie, natomiast nie jeździ w soboty i niedziele od 14.12. do 30.6., od 27.9. do 10.12.) Kliknij-rozkład. W razie braku transportu można zdecydować się na 2,5-3h marsz magistralą do Szczyrbskiego Plesa.

Wycieczka 7 Wejście na Polski Grzebień i Wysoką Wychodną

Wchodzimy na szlak niebieski z miejscowości Tatrzańskie Zręby. Wejście położone jest na wysokości 1000m.n.p.m. Przejście przebiega początkowo przez wiatrołomy, aby następnie wejść do lasu. Szlak niebieski od wejścia w Tatrzańskich Zrębach do połączenia ze szlakiem żółtym zajmuje 1h 30 minut. Gdy dojdziemy do Rozwidlenia Pod Senną Kopą szlaku żółtego i niebieskiego skręcamy w lewo idąc już żółtym szlakiem w kierunku połączenia ze szlakiem zielonym. Po przemierzeniu około 30-40 minut dochodzimy do Rozwidlenia przy Wielickiej Polanie 1562m.n.p.m. Na rozwidleniu kierujemy się teraz szlakiem zielonym w kierunku Wyżniej Polany Wielickiej i Domu Śląskiego. Po około 30 minutach dochodzimy do Domu Śląskiego, gdzie można zatrzymać się albo w restauracji hotelu lub zajść od tyłu hotelu(od lewej strony stojąc frontem do budynku) do przytulnego baru przewodników zaprojektowanego wewnątrz w klimatach schroniskowych. Po przerwie przed nami marsz 2h i 15 minut nadal zielonym szlakiem. Mijamy zaraz po wyjściu z baru Wielicki Staw. Po prawej stronie idąc zielonym szlakiem będziemy mijać granie Szczytów Gerlacha a po prawej Granatów Wielickich. Dla uważnych po minięciu Mokrej Wanty i wejściu na próg Wielickiej Siklawy widoczna jest lekko wydeptana nieoznakowana odchodząca w lewo od zielonego szlaku ścieżka - prowadzi ona na Gerlach. Ścieżka odchodzi przed Kwietnicowym Stawkiem. Przełęcz Polski Grzebień znajduje się na wysokości 2200m.n.p.m. Z przełęczy dla chętnych można się udać żółtym szlakiem na Wychodną Wysoką 2429m.n.p.m (w obie strony powrót i zejście tym samym żółtym szlakiem zajmie około 1 h 30 minut).
Z Wychodnej Wysokiej doskonale widać szczyty Gerlachów i Grań Granatów Wielickich. Przy dobrej pogodzie i zoomie aparatu lub lornetce można dostrzec na Gerlachu grupy ludzi, którzy weszli na szczyt z przewodnikami. Wejście na Gerlach możliwe jest tylko z uprawnionymi przewodnikami. Gdy zejdziemy z Wychodnej Wysokiej możemy zdecydować się na przejście z powrotem tym samym szlakiem do Domu Śląskiego i następnie opcjonalnie wybrać od Domu Śląskiego:
- zielony 2h 10 minut do Tatrzańskiej Polanki
- zielony i następnie po około 20 minutach żółty do Starego Smokowca, który zabiera dodatkowe 2h 30 minut marszu
- najbardziej polecany to szlak czerwony podążający przez 1h 45 minut Tatrzańską Magistralą w kierunku Hrebienioka. Z Hrebienioka można zjechać kolejką lub przejść się spokojnie w dół przez kolejne 55 minut szlakiem zielonym. Dodatkowo jest możliwość zrezygnowania z dojścia czerwonym szlakiem do samego Hrebienioka - wówczas zamiast 1h 45 minut po około 1h 20 minut dochodzi się do rozwidlenia ze szlakiem niebieskim gdzie należy skręcić w prawo bezpośrednio do Starego Smokowca - czas niebieskiego szlaku to 1h 10 minut.


Wycieczka 8 Wejście na Koprowy Szczyt
- 1h 15 minut Miejscowość Popradskie Pleso 1246m.n.p.m - Popradski Staw(słow. Popradskie Pleso) 1494m.n.p.m
-0h 40 minut wejście na żółty w kierunku cmentarza symbolicznego(słow. Symbolicky Cintorin) i dojście tym samym szlakiem w kierunku Popradskiego Stawu
- 0h 10 minut zamiast wchodzić na szlak żółty można prosto asfaltem udać się szlakiem niebieskim do Popradskiego Stawu
- 0h 35 minut Popradski Staw 1494m.n.p.m - Rozejście przy żabim Potoku(słow. Razciestie nad Zabim Potokom) 1620m.n.p.m
- 2h 10 minut Rozejście przy żabim Potoku 1620m.n.p.m - Wyżnia Koprowa Przełęcz(słow. Vysne Koprovskie Sedlo) 2180m.n.p.m
- 0h 30 minut + 0h 20 minut Wyżnia Koprowa Przełęcz 2180m.n.p.m - Koprowy Wierch(słow. Koprovsky Stit) 2363 m.n.p.m

Dalszy przebieg Wycieczki nr 8 kontynuowany z Wyżniej Przełęczy Koprowej:

Alternatywa a:
- 2h 05 minut - przejście tym samym niebieskim szlakiem aż do Popradskiego Stawu,
- 0h 30minut następnie przy Popradskim Stawie 1494m.n.p.m polecamy odbicie na szlak zielony i dojście tym szlakiem wzdłuż Hincowego Potoku(Mięguszowiecki Potok) do Rozejścia przy Chodniku Przyrodniczym( 1490m.n.p.m oznaczonym szlakiem czerwonym
- 0h 30 minut Rozejście przy Chodniku Przyrodniczym 1490m.n.p.m - Szczyrbskie Jezioro(miejscowość i nazwa stawu w tej miejscowości są takie same: Strbskie Pleso)


lub alternatywa b:
- 2h 15 minut Wyżnia Koprowa Przełęcz (słow. Vysne Koprowe Sedlo)2180m.n.p.m - Rozejście przed Doliną Hilińską(słow. Dolina Hilinska) 1411m.n.p.m, szlak ten przebiega początkowo wzdłuż Hilińskiego Potoku, który w razie bardzo intensywnych opadów może zmusić turystów do poszukiwania alternatywnych przejść przez ten potok.
- 2h 0 minut Rozejście przed Doliną Hilińską(słow. Razciestie pod Hilinskou) 1411m.n.p.m - Koprowa Dolina(słow. koprova Dolina) - Rozejście pod Gronikiem (słow. Rozcieste pod Grunikom)1104m.n.p.m
- 0h 40 minut - Rozejście pod Grunikom 1104m.n.p.m - Tri Studnicki 1140 m.n.p.m

Wycieczka 9 Wejście na Lodową przełęcz (udane i nieudane) oraz zejście do Tatrzańskiej Jaworzyny
- 1h 10 minut - Stary Smokovec 958m.n.p.m - Hrebieniok 1285m.n.p.m
- 0h 15 minut -- Hrebieniok 1285m.n.p.m - Razcestie Vodopady Studennego Potoka 1200m.n.p.m
- 0h 25 minut -Razcestie Vodopady Studennego Potoka 1200m.n.p.m - Razciestie pod Rainerovou Chatou
- 0h 45minut - Razciestie pod Rainerovou Chatou - Zamkovskeho Chata 1475m.n.p.m !Uwaga przy Zamkovskeho odbijamy na szlak zielony
- 2h 05 minut - Zamkovskeho Chata 1475m.n.p.m - Studena Dolina - Teryho Chata 2015m.n.p.m
- 1h 30 minut - Teryho Chata 2015m.n.p.m - Lodowa Przełęcz(słow. Siedelko) 2376m.n.p.m(początkowo szlak zielony idzie razem z żółtym)
- 3h 0 minut - Lodowa Przełęcz(słow. Siedelko) 2376m.n.p.m - JaWorowa Dolina(słow. Javorova Dolina) - Javorowa Polana(słow. Javorova Polana)
- 1h 15 minut - Javorowa Polana(słow. Javorova Polana) - Tatrzańska Jaworzyna(słow.Tatranska Javorina) 1002m.n.p.m
Powyższa wycieczka przebiega cały czas wzdłuż szlaku zielonego, polecana tylko dla bardzo wytrwałych turystów i do przejścia jedynie w lecie, kiedy dzień kończy się po 20-tej-21-wszej. Trasa jest wymagająca przy podejściu pod Teryho Chatę i następnie na Lodową Przełęcz. Kolejno jej przebieg przy zejściu do Jawoworwej Doliny idzie wzdłuż słabo przetartych zarośli dlatego odradzamy samotne wycieczki w tym rejonie.
Autobus z przystanku w Tatranskiej Javorinie odjeżdża w sezonie letnim o 17.05(z przesiadką do Popradu w Żdziarze - od razu jest podstawiony autobus do Popradu), kolejny o 20.00 - bez przesiadki.


Zanim wyruszysz na szlak pamiętaj aby mieć zawsze ze sobą najnowsze wydanie mapy rejonu, który zamierzasz zwiedzać. Relacje są jedynie poglądowymi informacjami i nie należy ich traktować jak przewodniki lub zastępniki map. Godziny podane w powyższych opisach podano z map, mogą one jednak znacznie różnić się i są zależne od: pogody i przygotowania kondycyjnego turysty.

Relacje: Podsumowanie wycieczki rowerowej z 01.07.2010

admin, 2010-07-01 22:29:08

Ostateczny kształt wycieczki rowerowej przedstawiamy poniżej. Trasa, którą zrealizowaliśmy przebiegała przez tereny lekko zróżnicowane jeżeli chodzi o ukształtowanie terenu(Palikówka- liczne starorzecza Wisłoka, Łukawiec, Łąka ) poprzez tereny pagórkowate(Strażów - liczne starorzecza Wisłoka, Strażów leży na pograniczu Pogórza Rzeszowskiego i Pradoliny Podkarpackiej, Krasne).
Przebieg trasy: Rzeszów(WSK) - Rzeszów(Aleja Powstańców Warszawy) - Rzeszów(Aleja Armii Krajowej) - Rzeszów(ulica Załęska) - Rzeszów(ulica Hrabiego Potockiego) - Krasne - Strażów - Palikówka - Łukawiec - Łąka - Palikówka - Strażów - Krasne(E40) - Rzeszów(ul. Lwowska) - Rzeszów(al. Armii Krajowej) - Rzeszów(Aleja Niepodległości) - Rzeszów(ul. Podwisłocze) - Rzeszów -(WSK) Razem około 45km.

Relacje: "Powitanie Wiosny" 29.04 03.05 2010

admin, 2010-05-04 18:35:55

Trasy, szlaki turystyczne zrealizowane w czasie imprezy:

1) Zamek w Czorsztynie - Przełęcz Osice 668 m.n.p.m. (ew. Sromowce Wyżne) - Przełęcz Trzy Kopce - Trzy Korony 982 m.n.p.m. - Czertezik 772 m.n.p.m. - Sokolica 747m.n.p.m. - Krościenko nad Dunajcem

2) Rowerowa - > Szczawnica - Czerwony Klasztor - Wielki Lipnik - Przełęcz pod Tokarnią 710 m.n.p.m. Leśnica - Szczawnica - Bereśnik 843 m.n.p.m. - Szczawnica

3) Krościenko nad Dunajcem - Dzwonkówka 932 m.n.p.m. - Średniak 797 m.n.p.m. -Tylmanowa

4) Jaworki - Wąwóz Homole -Jaworki

5) Szczawnica - Palenica - Szczawnica

Relacje: Relacja z Domku - 20.03.2010

admin, 2010-03-24 19:20:43

"Domek" dla niewtajemniczonych to coś, co powinno się kojarzyć z dobrą zabawą, imprezą turystyczną czy też muzyką, albo turystycznymi opowiadaniami, których przecież każdy z uczestników miał w minionym czasie tak wiele - niektórzy egzotyczne miejsca, a niektórzy egzotyczne zainteresowania. Nasz zjazd w Domku odbył się na przełomie 20-tego i 21 marca. Był to szczególny okres bowiem miały wtedy miejsce trzy zdarzenia.

Jednym z nich była astronomiczna Wiosna, która zapoczątkowała swój rozdział 20 marca. Wprawdzie może się wydawać, że nic w tym szczególnego nie ma, ale przecież wiosna zwiastuje nowe życie w przyrodzie i wszystko wręcz rośnie w oczach. Słońce w tym dniu o godzinie 18.32 znalazło się w punkcie Barana, a jak zbadali astronomowie, jest to moment, w którym dochodzi do tzw. równonocny wiosennej i od tego czasu, aż do 22 czerwca czyli przesilenia letniego pora występowania słońca na niebie wydłuża się każdego dnia o kilka minut. Kąt padania słońca w dniu przesilenia letniego nad Rzeszowem wynosi 63,40 stopnia natomiast w dniu równonocny 39,95 stopnia. Długość dnia natomiast zmienia się od 12 godzin w równonoc do najdłuższego dnia w roku trwającego 16 godzin i 22 minuty.
Drugim występującym zawsze i niezmiennie 21 marca jest pierwszy dzień kalendarzowej wiosny, z trwale pielęgnowaną w Polsce tradycją topienia Marzanny. Dawniej topienie Marzanny, często było poprzedzane paleniem co było związane z modłami w celu przywołania wiosny oraz zapewnienia dobrych plonów. Dzisiaj ta tradycja jest utrzymywana, ale nie niesie z sobą aż tak głębokich wierzeń jak w dawnych latach i traktowana jest raczej jako folklor niż wierzenie.
Trzecie zdarzenie to popularne imieniny Józefa, ale także pewna rocznica okrągłych urodzin, która była obchodzona na tym "Domku".

Wszystkie trzy poprzeplatane ze sobą świetnie uzupełnione zostały przez naszych kolegów Bogdana i Adama mających talent do grania na gitarze oraz pozostałych uczestników również mających talent z tymże do śpiewania.

Relacje: Relacja FERIE NA NARTACH 25.02-28.02 2010 Krynica ZdrĂłj

admin, 2010-03-10 21:43:37

Impreza "Ferie na nartach" odbywająca się w dniach 25.02-28.02 przebiegała w tym roku w atmosferze szczególnej. Bowiem był to okres kiedy odbywały się Zimowe Igrzyska Olimpijskie gdzie nasza Królowa Śniegu" - Justyna Kowalczyk walczyła o zdobycie w biegu na 30km tytułu Mistrzyni Olimpijskiej oraz nasze panczenistki o nieoczekiwany brązowy medal. Dodatkowo, sympatycznym zbiegiem okoliczności na wyjeździe mieliśmy, aż trzech gitarzystów. Można sobie wyobrazić jak taki miks: uczestnicy wycieczki, igrzyska z nadziejami, trzech gitarzystów i piosenka turystyczna mogły wpłynąć korzystnie na przebieg imprezy.

W czasie czterodniowego pobytu w Beskidzie Sądeckim zrealizowaliśmy kilka naszych planów. Między innymi wycieczkę czerwonym szlakiem na nartach biegowych z Jaworzyny Krynickiej(1114 m n.p.m.) w Beskidzie Sądeckim poprzez Runek(1082 m n.p.m.), aż do Schroniska PTTK na Hali Łabowskiej(1061 m n.p.m.). Zanim jednak wyruszyliśmy na szlak zostaliśmy zaskoczeni jak jak to bywa z pogodą jej nieprzewidywalną aurą, a mianowicie rzęsistym deszczem w mieście Krynica. Temperatura wahała się w okolicy 5 stopni na plusie, ale nasz wielki optymizm nie pozwalał nam wątpić, że na górze będzie o wiele lepiej. Szybko zdecydowaliśmy wyruszyć na szlak. Udaliśmy się na przystanek autobusowy skąd około 9.40 komunikacją zdrojową pojechaliśmy bezpośrednio do Czarnego Potoku. Na miejscu zakupiliśmy bilety na wjazd na szczyt Jaworzyny Krynickiej(bilet kosztował w sumie 20 zł w obie strony). Już w trakcie wjeżdżania kolejką zostaliśmy mile zaskoczeni, kiedy na dole padał deszcz, a w miarę nabywania wysokości deszcz zamieniał się w deszcz ze śniegiem przechodząc na samym szczycie w opady samego śniegu. Bardzo nas to ucieszyło i gdy wysiedliśmy z gondolki przebraliśmy buty, założyliśmy okulary, narty na nogi i wyruszyliśmy na zaplanowaną Halę Łabowską. W przeciągu około 1 godziny od rozpoczęcia wycieczki trasa narciarska rozpoczynając od Jaworzyny Krynickiej aż do Runka nie przysparzała nam żadnych trudności, była w miarę płaska i wyratrakowana co pozwalało przesuwać się sprawnie do przodu. Jedyna trudność to ciągle utrzymujący się padający śnieg, który lepił się trochę do nart. Dalsza trasa począwszy od Runka była bardzo zmienna. Najtrudniejsze było pierwsze nachylenie ze swoim krętym charakterem i długością około 1km przechodzącą ze ścieżki w wąski, wydłużony o stromych zboczach głęboki jar. Przejazd tym długim zjazdem - jak na biegówki, udało się wykonać każdemu narciarzowi między innymi dzięki umiejętnościom oraz trochę dzięki świeżemu głębokiemu na 10 cm, mokremu i lepkiemu śniegowi. Po zjeździe dalszy przebieg trasy mijał w dobrym tempie i co kawałek urozmaicany był małymi zjazdami i podejściami, z których najbardziej nieprzyjemne były zjazdy po zaspach powstałych z nawianego śniegu. Wystarczy sobie wyobrazić zjeżdżanie po nieco zmuldzonym terenie na nartach szerokich na 5 cm, długich na 2 metry, bez krawędzi i możliwości zbytniego usztywnienia pięty. Gdy w przebiegu trasy dotarliśmy do jedynej na szlaku wiaty odległej 4,5km od Schroniska oddaliśmy się wypoczynkowi, posiłkowi, który wnieśliśmy tutaj ze sobą.



Wokół wiaty rozlegała się przepiękna sceneria ośnieżonych świeżo opadłym śniegiem świerków. Jedynym co zakłócało ten sielankowy krajobraz był oznaczony w śniegu naszymi nartami szlak. Startujemy, bo do Schroniska pozostało 4,5 km. Powoli już trochę zmęczeni, ale ze świadomością że to już tak niewiele, w 3-ciej godzinie znaleźliśmy się niepostrzeżenie w Schronisku na Hali Łabowskiej - oto nasz cel.
Wewnątrz czekała na nas miła niespodzianka - gitara, którą znajomy już nam właściciel postanowił udostępnić utalentowanym graczom. Kolega Adam - wytrawny gracz, od razu ją pochwycił i nadał otoczeniu poprzez brzmienie strun przyjemną atmosferę. Zrobiło się przyjemnie, a czas szybko mijał, - wybiła już 14-sta, a więc szybko zjedliśmy wszystkie kanapki, które przynieśliśmy ze sobą oraz pyszny żurek serwowany w schronisku i wyruszyliśmy w drogę powrotną. Powrót na nartach na szczyt Jaworzyny trwał mniej więcej tyle samo co z Jaworzyny do schroniska i było to około 3 godzin. Na koniec, gdy już dotarliśmy po godzinie 17-tej na szczyt Jaworzyny stało się coś wspaniałego i nieoczekiwanego- wyłonił się cudowny zachód słońca czerwieniejący nad obielonymi szczytami majaczących w oddali Tatr. To był niezapomniany zachód słońca.

Poza bieganiem na nartach nie zabrakło oczywiście wyczynowców, którzy jak tylko pojawili się w Krynicy to zapragnęli jak najszybciej wjechać na stoki Jaworzyny, aby jeszcze szybciej z nich zjechać na nartach zjazdowych. Warunki na stokach były przyzwoite mimo temperatur w okolicy zera, jednak w miarę upływu czasu zaczęły się tworzyć muldy, które urozmaicały krajobraz stoku stwarzając wrażenie jakby się było na księżycu. Nie pomagały one zjazdowcom podczas beztroskiego zjeżdżania, ale na pewno wspomogły narciarzy w ćwiczeniu zjeżdżania w trudniejszych warunkach, co jeszcze nieraz może się przecież przydać w kolejnych eskapadach. Zapominając o nieco zmuldzonych stokach Jaworzyny, aby zrobić sobie odmianę można było udać się na czarną trasę, która bardzo rzadko jest oblegana, a kolejek praktycznie nie ma.
Trasa czarna nachylona jest w kierunku północno-zachodnim - oznaczona numerem V jest szeroka na około 50m i długa na około 1000m. Prawie zawsze bywa ładnie wyratrakowana i co ważne pozwala nabrać należytej prędkości. Jednak po 10-ciu zjazdach jest się dość zmęczonym, bo nachylenie stoku to ponad 30 stopni, a dla niewyćwiczonych mięśni to duży wyczyn. Jednak świadomi korzystnego wpływu na naszą tężyznę fizyczną i zdrowie cieszymy się zjeżdżaniem.

Niektórzy narciarze zjazdowi poza zjeżdżaniem, wybrali kilkakrotny relaksujący zjazd nartostradą z Jaworzyny. Zjazd kręty ale łagodny, wijący się wokół stromo opadających zboczy góry i liczący około 4 km nie wymaga żadnego wysiłku, a pozwala się doskonale zrelaksować i wypocząć. Należy pamiętać tylko o tym, żeby nie zjechać nartostradą do końca trasy, szczególnie po godzinie 16.30. Po tej godzinie boczne trasy, te które nie są oświetlone są już zamknięte albo zamykane i nie ma możliwości wyjazdu orczykiem do góry, gdyż może on być już wyłączony. Minus tych złych okoliczności byłby taki taki, że trzeba się przejść do 1km na piechotę do gondolki. Zjazd tą nartostradą na nartach biegowych jest możliwy gdy pokryty jest przynajmniej w okolicy 10cm świeżego, mokrego, lepkiego śniegu lub kilkanaście suchego, przewianego,kopnego zalegającego przy mroźnej pogodzie.

Do zobaczenia na "Feriach na Nartach" w przyszłym roku 2011!

<< Poprzednie 1 2 3 … 15 16 17 Kolejne>>