DZIAŁ UCZYMY SIĘ
Dział "Uczymy się": Uczymy się! Jak okiem sięgnąć, T. Jarmużewski.
admin, 2019-01-22 21:34:06
Jak okiem sięgnąć, T. Jarmużewski.
sł. Jerzy Harasymowicz, muz. Wojtek Szymański
Los łaskawie zwykł mnie wieść G
Drogą małych miejskich szczęść h
Lecz zostawiam czasem milion ważnych spraw C a G
Teraz ścieżka jak od lat
Wiedzie mnie w cudowny świat
Do przyjaciół, których z mapy dobrze znam
Zabieram marzeń garść na drogę D a
Myśl o wolności i pogodę D e
Ducha, co wzrasta z każdym dniem D C D
Bo tutaj w górach jest mój dom G
śpią marzenia, gwiazdy lśnią h
Tu przestrzenią karmię serce C a
Żyć, co krok pragnę więcej! C D
Za mną już niejeden szczyt
Choć wysoki, prostszy niż
Czasem, z czasem stanąć twarzą w twarz
W codzienności znaleźć sens
I móc wrócić wiedząc, że
Życiu trzeba gór nadawać kształt
Zabieram marzeń garść na drogę
Myśl o wolności i pogodę
Ducha, co wzrasta z każdym dniem
Bo tutaj w górach jest mój dom
śpią marzenia, gwiazdy lśnią
Tu przestrzenią karmię serce
Żyć, co krok pragnę więcej!
Bo tutaj w górach jest mój dom C G a D
Wysoko w górach jest mój dom
Jak okiem sięgnąć - dom
Dział "Uczymy się": Pieśń XXIX
admin, 2017-03-28 23:28:56
Pieśń XXIX
sł. Jerzy Harasymowicz, muz. Wojtek Szymański
D C G D x2
Całe życie w niebo idzie D2
Mój połoniński pochód C7+
I buki - srebrni jeźdźcy G6
Nad nimi wiosny sokół D2
I nadal tamtej połoniny wiatr
I chmur wiosennych grzywy
I na chorągwi wspomnień twarz
Z włosami wiejącymi
Jak ciała nasze w mrocznym rytmie D
Wznosiły się góry opadały e
Tak dzieje się gdy wiosna przyjdzie G
Wypala miłość stare trawy D
D C G D x2
Całe życie w niebo idzie
Mój połoniński pochód
I buki - srebrni jeźdźcy
Nad nimi wiosny sokół
Jak popiół rozwiały się grzechy
W ciszy ktoś zawilce zasiał
I tylko grzmią włosy przestrzeni
W wielkich oknach mego świata
Jak ciała nasze w mrocznym rytmie
Dział "Uczymy się": "Do Nocy" LFB Franciszek Kniaźnin, Lubelska Federacja Bardów, Piotr Selim
admin, 2015-08-24 21:46:04Do Nocy (2p)
LFB Franciszek Kniaźnin
Ta cicha rzeczy postawa (e), a, G, F
Jest moim myślom przyjemną. F, G, d, C
Witam cię, Nocy łaskawa! G, d, a, a*
Tyś sama ze mną! F, e, a
Skry złotej nocy, gminie jasno-lśniący, a, G, G, a
Drobniuchni bracia, wysocy mieszkańce, a, G, G, a
Co na podniebniu, ogień miecąc drżący, C, G, F, G
Staczacie ciszkiem niepomylne tańce! G, F, e, a
Lecą podówczas srebrne kołowroty, a, G, G, a
Słodkie niebiosom czyniąc krotochfile! a, G, G, a
Gdy wszystkie ciała i tchnące istoty C, G, F, G
Mrocznym ujęciem sen napawa mile. G, F, e, a
Ta cicha rzeczy postawa a, G, F
Jest moim myślom przyjemną. F, G, d, C
Witam cię, Nocy łaskawa! G, d, a, a*
Tyś sama ze mną F, e, a
Ciekawy natręt w tej ciszy a, G, F
Moich tajemnic nic złowi; C, F, C
A śpiąca chytrość nic słyszy, d, a, G
Co serce mówi. G, e, a
Ta cicha rzeczy postawa a, G, F
Jest moim myślom przyjemną. F, G, d, C
Witam cię, Nocy łaskawa! G, d, a, a*
Tyś sama ze mną F, e, a
Dział "Uczymy się": "Stare kufle", słowa: Paweł Małolepszy (z repertuaru zespołu „Grzmiąca Półlitrówa”)
admin, 2015-08-24 21:42:35Stare kufle
słowa: Paweł Małolepszy (z repertuaru zespołu „Grzmiąca Półlitrówa”)
Stare kufle, do cna z grosza wypłukane, G, a
Poróżnione z całym światem nie na żarty, D, G
Na szynkwasie z blachy, pod kapiącym kranem, G ,a
Urządzają o północy piwne party. D, G
Kiedy księżyc zbudzi blaskiem szklane serca, G ,a
Z półek ciszy zejdą w półmrok, bez pośpiechu. D ,G
Obok siebie staną święty i bluźnierca, G ,a
I wypiją razem gorzki lek od grzechu. D ,G
My stare kufle, przez życie poobijane, G ,a, D
Z głowami pełnymi złotych myśli, siwe od piwnej piany. a ,D, G, D
My stare kufle, stuknięte chyba zdrowo, G, a, D
Idziemy wciąż przed siebie w przyszłość, a, D
Z nadzieją co dzień nową. G, D
Starym kuflom sama toczy się rozmowa.
Gwar unosi się w przestrzeni nieustannie.
Jednym uchem odgadują z niego słowa.
W zwykłe prawdy układając je starannie.
Duchy z dymu umierają w oka mgnieniu,
Zanim oddech nocy da im postać nową.
Czasem tylko da się złapać w zamyśleniu,
Jakiś anioł stróż z boleśnie ciężką głową.
W stare kufle nikt już dzisiaj nie chce wierzyć.
Niepotrzebne światu mogą w pustkę odejść.
Nie potrafią jednak, tak po prostu nie żyć,
Kiedy piwo je wypełnia cierpkim chłodem.
Stare kufle, choć ze złudzeń wypłukane,
Idą harde, jedną ręką w bok podparte,
Czynić w świecie cuda dotąd nie widziane,
Zanim wleją w siebie swą ostatnią kwartę.
Dział "Uczymy się": "W Południe" (Kazimierz Grześkowiak)
admin, 2015-08-24 21:41:12W Południe (Kazimierz Grześkowiak)
Słońce ziemią kołysze
Chmury z nieba wytarło
Zda się słyszeć jak w ciszy
Z kłosów sypie się ziarno
Babom łydki bieleją
W podkasanych spódnicach
Ziemia pęka nadzieją
Rodzi się południca
Ptaki w jej warkoczach drzemią
Gdy spełniona słońcem ziemią
Jak ta wola co od Boga
Chodzi gdzieś po swoich drogach
Nikt nie dowie się o tym
Dokąd idzie, skąd przyszła
Czyje ciężkie żywoty
Dźwiga na koromysłach
Idzie dalej wciąż dalej
Gdzie na chwilę przystanie
Baba świecę tam pali
Chłopskie tam umieranie
Ptaki w jej warkoczach drzemią
Gdy spełniona słońcem ziemią
Jak ta wola co od Boga
Chodzi gdzieś po swoich drogach
Przyjdzie po mnie gdy lato
Za lat ile - sam nie wiem
Przyjdzie, stanie przed chatą
Powie: "Czas już na ciebie"
Dzieci ziemią obdzielę
Zrobię jeszcze Bóg wi co
I w pachnącą niedzielę
Pójdę za południcą
Pójdę za południcą
Kliknij tutaj aby obejrzeć wszystkie relacje.
